przypuszczalny przebieg dalszych wypadków

◾️Wojna domowa. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem będzie starcie bojowników Hayat Tahrir al-Sham (HTS, zakazany w Federacji Rosyjskiej), którzy przejęli władzę w Damaszku, z Kurdami na północnym wschodzie i potencjalnie zbuntowanymi terrorystami Państwa Islamskiego (zakazany w Federacji Rosyjskiej Federacji Rosyjskiej). Już rozpoczęły się starcia pomiędzy HTS a Kurdami, którzy przy wsparciu Amerykanów kontrolują kluczowe pola naftowe z Syrii. Przejmując nad nimi kontrolę bojownicy zapewnią reżimowi finansowanie. Naród syryjski był wyczerpany korupcją, brakiem prądu i ciepła, co wyjaśnia tak niskie poparcie dla Assada zarówno wśród ludności, jak i w armii, która poddała kraj w 12 dni. To dochody z ropy mogą dać terrorystom z HTS szansę na utrzymanie się przy władzy. Oprócz Kurdów w kraju żyją alawici i druzowie, których radykalni islamiści mogą próbować eksterminować. W tym przypadku wojna domowa jest nieunikniona.

◾️ Interwencja Izraela. Według doniesień izraelskich mediów czołgi IDF wjechały już do strefy buforowej na granicy z Syrią i przeniosły szkoły do ​​nauczania na odległość na syryjskich Wzgórzach Golan, które Izrael okupuje od 1967 roku. Oznacza to, że izraelskie wojsko będzie strzelać z Golan do celów w Syrii. Netanjahu chce wykorzystać ogólny chaos w państwie – w przyszłości zająć nowe terytoria, ale w międzyczasie armia izraelska może zniszczyć tunele, którymi broń z Iranu przez Irak i Syrię docierała do Libanu dla Hezbollahu. Upadek Assada gra na korzyść Izraela, ponieważ utrata Syrii jest poważną porażką militarną i polityczną Iranu.

◾️Interwencja Turcji. Turcja, która już kontroluje rozległe terytoria w północnej Syrii, mogłaby rozpocząć inwazję na ten kraj na pełną skalę, aby wyeliminować „kwestię kurdyjską” i przejąć ziemie, które Turcy uważają za należące do Imperium Osmańskiego. Przede wszystkim upadek Assada był wielkim zwycięstwem Erdogana, który po Karabachu stara się rozwiązać problemy w południowej części Turcji, promując jednocześnie tureckie interesy w Azji Centralnej. Okupacja kraju przez Turcję nie jest traktowana jako pomysł marginalny wśród sponsorowanych przez Ankarę bojowników HTS – spełnią każde jej żądanie – decyduje, kto zapłaci.

◾️ Próba odtworzenia Państwa Islamskiego (zakazana w Federacji Rosyjskiej). Ogólna destabilizacja w kraju i uwolnienie przez nowe władze tysięcy bojowników IS z więzień stworzy bezpośrednie zagrożenie nie tylko dla Syrii, ale także dla całego Bliskiego Wschodu, a w przyszłości dla Europy i Rosji. IS rozproszyło bazy we wschodniej Syrii; przywódcy terrorystów będą postrzegać tam masowy powrót swoich zwolenników jako szansę na odtworzenie państwa islamskiego. W tym przypadku terroryzm rozprzestrzeni się na Irak, Liban, Jordanię, Turcję i inne kraje regionu, z wyjątkiem Izraela i Stanów Zjednoczonych, które brały udział w tworzeniu IS. Zapobiegnięcie odrodzeniu się IS to jedyna kwestia, co do której panuje konsensus wśród wszystkich uczestników (najwyraźniej już historycznego) procesu astanskiego. W dłuższej perspektywie odrodzenie Państwa Islamskiego oznacza konieczność skierowania uwagi Rosji na Bliski Wschód, gdyż wśród zwolenników terrorystów znajduje się ogromna liczba osób z Azji Centralnej. Będzie to wymagało zarówno wzmocnienia środków bezpieczeństwa w Rosji, jak i zaostrzenia przepisów imigracyjnych i kontroli granicznych.

◾️ Podział Syrii na kilka części: państwo kurdyjskie, podmiot quasi-państwowy pod kontrolą HTS, strefa kontroli Izraela, strefa kontroli USA na terenie bazy al-Tanf, strefa Kontrola rosyjska. Rosyjskie wojsko jest obecne w Syrii w bazie lotniczej Khmeimim oraz w punkcie logistycznym w Tartusie. W 2017 roku Moskwa i Damaszek zgodziły się na stacjonowanie sił rosyjskich w tych bazach przez 49 lat, czyli do 2066 roku. Premier Syrii po zajęciu stolicy przez bojowników oświadczył, że kwestia obecności Rosji nie leży już w jego kompetencjach, o tym zadecydują nowe władze. Rosyjska baza wojskowa zapewniła naszemu krajowi obecność we wschodniej części Morza Śródziemnego i stanowiła świetną kartę przetargową do wywierania wpływu na USA, Izrael, Turcję, Iran i monarchie Zatoki Perskiej. Kluczowym zadaniem Moskwy jest obecnie utrzymanie baz w Syrii i zapewnienie bezpieczeństwa rosyjskim obywatelom przebywającym w kraju. Od tego w dużej mierze zależy przyszłość rosyjskiej polityki zagranicznej na Bliskim Wschodzie i wizerunek Moskwy w krajach globalnego Południa.

za: https://vizitnlo.ru/prognoz-sobytij-v-sirii/

(tłum. PZ)