System Rezerwy Federalnej cd.


W 108 rocznicę mafijnego, żydowskiego zamachu na bankowość USA i światowe finanse

( fragmenty książki W. J. Katasonowa, Kapitalizm. Historia i ideologia „cywilizacji pieniądza”, Moskwa 2015)

System Rezerwy Federalnej USA (właściciele)


Z analizy stanu Fed wynika wiele ciekawych wniosków. Uważa się, że Fed emituje „dolary amerykańskie”. Te jednostki pieniężne emitowane przez Rezerwę Federalną w postaci banknotów nie mogą być dolarami państwa, zwanego Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Emitent zielonych papierków z napisem „The United States of America”(„Stany Zjednoczone Ameryki”) to prywatny podmiot, który nielegalnie uzurpuje sobie prawa USA jako suwerennego państwa. W skrajnych przypadkach można je nazwać banknotami Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku (lub innego FRB). Słowa „Stany Zjednoczone Ameryki” wydrukowane na banknotach dolarowych tylko wprowadzają w błąd jego posiadacza. Te słowa brzmią jak kpina dla piśmiennego Amerykanina. Po pierwsze, ponieważ zgodnie z konstytucją kraju prawo do wydawania „prawnego środka płatniczego” przysługuje Kongresowi jako przedstawicielowi suwerennego podmiotu. Po drugie dlatego, że według szacunków ekspertów wielu akcjonariuszy holdingu bankowego zwanego Systemem Rezerwy Federalnej to generalnie „nierezydenci”, innymi słowy cudzoziemcy.

Aby wyjaśnić pytanie, kto jest właścicielem Systemu Rezerwy Federalnej, można odwołać się do szacunków słynnego amerykańskiego badacza Fed Eustace Mullinsa, autora głośnej książki „Secrets of the Federal Reserve”, która na całym świecie była publikowana i przedrukowywana dziesiątki razy (przy czym w niektórych krajach lichwiarze próbowali zniszczyć nakłady książki).

Zauważyliśmy już, że Fed, – to przede wszystkim Bank Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku. Tak więc, według Mullinsa, w 1983 r. udziałowcami Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku było 27 banków, w tym 10 posiadało 66% wszystkich akcji Banku Rezerwy Federalnej, a pięć miało w swoich rękach „pakiet kontrolny” w wysokości 53%. Akcjonariuszami tych pięciu banków są osoby spokrewnione między sobą więzami rodzinnymi i więzami krwi, a ich obywatelstwem niekoniecznie jest amerykańskie. To właśnie są ci, których nazywamy rodziną Rothschilds & Co.

Jednak według niektórych badaczy, dzisiaj głównym udziałowcem nie są już Rothschildowie, ale Rockefellerowie.

Inni wierzą, że w dalszym ciągu – Rothschildowie, którzy dzisiaj nauczyli się dobrze maskować. Jak pokazują badania Mullinsa, główni akcjonariusze FRB mają bliskie związki nie tylko i nie tyle z Nowym Jorkiem i z Wall Street, co z City of London. Ostatecznie z Bankiem Anglii, kontrolowanym przez Rothschildów.

Ustalenia Mullinsa w dużej mierze pokrywają się z ustaleniami Komisji Kongresu USA, która w 1976 roku zajmowała się wyjaśnianiem kto jest właścicielem Fed. Wniosek komisji jest następujący: pakiet kontrolny jest w posiadaniu następców tych, którzy byli głównymi założycielami Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku – „J.P. Morgan Co. i „Kuhn, Loeb
& Co. ”. Oznacza to, że Banki Rezerwy Federalnej w 1976, tak jak w 1914 były pod kontrolą Rothschildów, Banku Anglii i innych londyńskich banków[10].

Według niektórych badaczy, odniesienie do Stanów Zjednoczonych Fed ma bardzo względne. Czysto amerykański jest tylko adres, pod którym znajduje się siedziba Rezerwy Federalnej. Podatki „amerykańskie” to również podatki, które obywatele USA płacą na pokrycie długu rządu federalnego USA (Skarbu) wobec Rezerwy Federalnej. W rzeczywistości Fed posiada swego rodzajem eksterytorialny status, , który jest poza kontrolą władz ustawodawczych, wykonawczych i sądowniczych Ameryki.

Przypisy:

[10] Odnośnie tego problemu można zobaczyć zamieszczony w Internecie materiał „Prawda o Fiedieralnom riezierwie” (tryb dostępu: http://www.economics.kiev.ua/index.php?id=623&view=article). Niniejszy materiał przedstawia schemat wielostopniowej kontroli nad bankami FRS, opracowany przez komisję Kongresu USA.

[*] Czerwoniec (ros. червонец) – nazwa kategorii monet w Rosji i ZSRR, wywodząca się od polskiego czerwonego złotego. Do XVIII wieku nazywano tak w Rosji wszystkie zagraniczne złote monety. Czerwońcami powszechnie nazywano bite od 1712 do 1797 monety złote o wadze zbliżonej do dukata. W 1923 wybito okolicznościowe monety złote o wadze 8,6 g na awersie których pojawiło się słowo „czerwoniec”. Była także kolejna emisja takich monet w 1924 roku (z datą „1925”), jednak nie wiadomo, czy znalazły się one w obiegu[1]. Emisję tych monet jako kolekcjonerskich kontynuowano w latach 1975-1982. Czerwoniec to także nazwa wyższych nominałów waluty będącej w latach 1922–1937 w obiegu w ZSRR., za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czerwoniec

(tłum. PZ)

Uwaga: Przypisy oznaczone cyframi arabskimi pochodzą od autora oryginału W. J.Katasonowa; przypis oznaczony[*] pochodzi od tłmacza.

więcej: https://wiernipolsce1.wordpress.com/2021/12/18/usa-dluga-droga-do-banku-centralnego-2/